Z uwagi na istotne interesy twórcze w ramach witryny wiem-jak.com pojawi się nowy dział „kanibale”. Zawierać będzie przykłady — eufemistycznie ujmując — bezumownego transferu własności intelektualnej, zwanego też w kręgach zbliżonych do Narodowej Galerii Sztuki ZACHĘTA — „zawłaszczaniem” lub „kanibalizmem”. Zamieszczone zostaną działania „kanibali”, czyli wchłaniaczy cudzych utworów — zarówno instytucjonalnych, jak i osób prywatnych — którzy zafascynowali się projektami tak dalece, że pożarli je w całości lub częściowo i w pełni się z nimi zintegrowali (patrz tekst: „Zachęta do kanibalizmu?” z 16.04.2015 r.).

Inicjatywa dedykowana jest w szczególności tym, którzy z racji wykształcenia lub profesji, sprawowanej funkcji bądź też pozycji społecznej, nie powinni „obżerać się” cudzą własnością intelektualną. W grupie celowej „antykanibalowego” komunikatu znajdują się m.in. wykładowcy akademii sztuk pięknych, pracownicy akademiccy, heraldycy, projektanci, rysownicy, ilustratorzy, kuratorzy wystaw, artyści, notariusze, kandydaci do Senatu RP, a także inne osoby prowadzące działalność gospodarczą oraz całkiem indywidualnie prywatne.

Na początek — dla wywołania tematu — historyczna już zaszłość:

Telewizja Kablowa Wieluńskiej Spółdzielni Mieszkaniowej

Baner reklamowy — reklama? * wiemyJAK!

Komentarz: W sierpniu 2010 roku burmistrzowi miasta i gminy Wronki złożona została propozycja zmiany stylizacji graficznej herbu miasta. Uzasadnieniem były mankamenty heraldyczne dotychczas stosowego symbolu — niewłaściwy kształt tarczy oraz graficzna forma samego wizerunku godła — wrony. Zgodnie z zasadami heraldycznymi, przyjętymi dla tworzenia symboli samorządu terytorialnego, kształt tarczy oparty winien być na wzorze późnogotyckim — tzw. tarcza hiszpańska z zaokrąglonym od dołu dnem. Rysunek symbolu powinien być natomiast poddany właściwej graficznie stylizacji heraldycznej.

W październiku 2010 roku burmistrz otrzymał opracowanie w postaci 3 alternatywnch wersji projektu herbu. Wzór rekomendowany zawierał propozycję umieszczenia w herbie o nowym kształcie tarczy wyłącznie wizerunku wrony, bez tzw. murawy, będącej XIX wieczną naleciałością heraldyczną. Przygotowane projekty miały zostać poddane późniejszym konsultacjom (patrz: case23 — Odnowiony herb Wronek).

We wrześniu 2013 roku na stronie internetowej yappingdog.com.pl pojawiła się informacja o zrealizowanym przez nią projekcie nowego herbu Wronek. Zaprezentowany tam wizerunek przedstawiał wronę na tle tarczy herbowej bez murawy. 

• «​Przygotowaliśmy dla Miasta Wronki nową, zgodną z opisem historycznym wersję herbu. Dołożyliśmy wszelkich starań by całość oddawała powagę i​ tradycję miasta.»

Co ciekawe, wizerunek nowego herbu pojawił się już latem 2012 roku na strojach zawodników klubu piłkarskiego LKS „Czarni Wróblewo”, z okazji 65 lecia jego powstania.

14 kwietnia 2015 roku Urząd Miasta i Gminy Wronki zwrócił się do mieszkańców o opinię w kwestii zmiany herbu i flagi. W informacji, jako przyczynę potrzeby wdrożenia nowych wzorów, podano negatywną opinię Komisji Heraldycznej, dotyczącą używanych dotychczas przez gminę symboli. Opinia ta przedstawiona jest jako pierwsza w kolejności. Jako druga wymieniona jest opinia pozytywna, odnosząca się do nowego projektu.

Z publikacji prasowych wynika jednak, że w rzeczywistości pierwsza opinia Komisji Heraldycznej dotyczyła wniosku z wizerunkiem herbu zaprojektowanego przez YAPPING DOG, o którą urząd wystąpił do Ministerstwa Administacji i Cyfryzacji już w 2012 roku. Dopiero w lipcu 2013 roku urząd ponownie wnioskował o opinię dotychczas używanych — statutowych symboli. W tym przypadku Komisja Heraldyczna zaopiniowala je negatywnie. Jednocześnie komisja wyraziła zdziwienie przesłaniem do opiniowania starych symboli, skoro przesłane w 2012 roku nowe wzory otrzymały opinię pozytywną.**

Odnieść można wrażenie, że Urząd Miasta i Gminy Wronki w dość specyficzny sposób dokonuje procedury przyjęcia symboli tożsamościowych, a oficjalne publikacje zawierają nieprecyzyjnie sformułowane informacje. Największe zdziwienie budzi jednakże fakt, że w żadnym momencie urząd nie wspomina o otrzymaniu w 2010 roku projektów zgodnych z zasadami heraldyczymi, opracowanych przez Aleksandra Bąka.

Z informacji Narodowej Galerii Sztuki ZACHĘTA: Wystawa w Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki jest poświęcona zagadnieniom zawłaszczania, zapożyczania, przetwarzania, remiksowania i samplowania kultury, a mówiąc dokładnie wykorzystywania istniejących już obiektów, elementów z mediów i kultury masowej, dzieł sztuki stworzonych przez innych artystów, filmów, literatury, muzyki – wszystkiego, co powstaje w szeroko pojętej sferze kultury i poza nią. Zapożyczenia te są różnorakie: od bezpośrednich, dosłownych zawłaszczeń, czyli bez dokonywania jakiejkolwiek ingerencji, przez niewielkie transformacje, po inspiracje, których rezultatem są zupełnie nowe dzieła, jedynie aluzyjnie odnoszące się do pierwowzorów. […]

Pomimo tak długiej tradycji i upowszechnienia się tej praktyki wywołuje ona dyskusje i spory różnych środowisk artystycznych, z których część traktuje ją jako działanie twórcze oraz przejaw wolności w kulturze, inni zaś uznają ją za akty piractwa, kradzieży własności intelektualnej. Wystawa stawia więc pytania dotyczące kwestii oryginalności, kopii i reprodukcji, przywłaszczania prac w świetle prawa autorskiego czy w końcu kwestii najistotniejszej – problemu wolności artystycznej. Zawarte w tytule wystawy określenie „kanibalizm” zostało zaczerpnięte z badań nad epokami kolonializmu i postkolonializmu – okresu wchłaniania dziedzictwa obcych kultur. W przypadku wystawy określenie to odnosi się do zawłaszczeń prac innych twórców. Kanibalizm pociąga za sobą pozytywne, jak i negatywne strony kulturowego „obżarstwa”. W potocznym rozumieniu jest nacechowany negatywnie i zawiera pierwiastek przemocy, chociaż poprzez akty kanibalizmu „zjadający” osiągają swoistą rozkosz. W sztuce jest rodzajem hołdu dla mistrzów, którymi artyści fascynują się tak dalece, że w całości ich pożerają i integrują się z nimi. *

75 rocznica rosyjskiej zbrodni w Katyniu