Rok Jubileuszowy bł. Salomei, Założycielki i Patronki Miasta Skała

Błogosławiona Salomea — urodzona w 1211/12 roku — księżniczka polska, córka Leszka Białego i Grzymisławy. Żona Kolomana — króla Rusi Halickiej — syna króla węgierskiego Andrzeja II. W 1241 roku, po śmierci męża w bitwie z Tatarami, powróciła do Polski na dwór brata księcia krakowskiego Bolesława Wstydliwego. W roku 1245 wstąpiła do zakonu klarysek w Sandomierzu. Z jej inicjatywy w 1260 roku Bolesław Wstydliwy ufundował klasztor klarysek w Grodzisku, a w 1267 roku dokonana została lokacja miasta klasztornego w Skale. Grób beatyfikowanej w 1672 roku bł. Salomei znajduje się w bazylice Franciszkanów w Krakowie.

Koncept projektowy bazuje na charakterystycznym kształcie średniowiecznych pieczęci używanych przez kobiety należące do królewskich rodów oraz przełożone zgromadzeń zakonnych. Znak stanowi połączenie stylizacji wizerunku błogosławionej Salomei wraz z jej atrybutami ikonograficznymi — krzyż i lilia oraz gwiazda związana z legendą o śmierci bł. Salomei — z elementami symboliki heraldycznej miasta — mury miejskie zwieńczone wieżami.

--

Obrazy z klasztoru ss. Klarysek w Krakowie — foto: archiwum Klasztoru Sióstr Klarysek w Krakowie

Nagrobek bł. Salomei w bazylice Franciszkanów w Krakowie — foto: Wikimedia

Pieczęć bł. Salomei — za: Pieczęcie polskie wieków średnich, F. Piekosiński, Kraków, 1899

Herb miasta Skała